Bij Jop Vissers Vorstenbosch begint een onderwerp vaak met iets dat hij terloops opmerkt, zoals een doodgereden dier, het flikkeren van een stervende buislamp of een kapotte mp3-speler. Hij haalt inspiratie uit zaken die in de rand van zijn gezichtsveld opvallen en geeft ze een iconische status door ze centraal in zijn compositie te plaatsen.

Ook kan een technische ontdekking een vertrekpunt zijn voor nieuw werk. Zo ontdekte hij dat het wegblazen van een natte, donkere verflaag met een luchtcompressor een oplichtend effect aan de onderliggende laag geeft. Deze techniek associeerde hij met het flikkerende licht van de buislampen in zijn atelier.